Muzeum Fryderyka Chopina znajduje się w Warszawie przy ulicy Okólnik 1. Jest to muzeum, biograficzne znajdujące się w Zamku Ostrogskich, architektury Tylmana z Gameren, którego rozpoczęcie budowy datuje się na rok 1681. Misją muzeum jest kultywowanie pamięci wielkiego kompozytora, także udostępnianie informacji na temat jego życia oraz twórczości.
Muzeum zostało założone w roku 1955 przez Towarzystwo imienia Fryderyka Chopina. Od roku 2005 podlega Narodowemu Instytutowi Fryderyka Chopina. Posiada dwa własne oddziały, jeden w Żelazowej Woli – Dom Urodzenia Fryderyka Chopina, drugi w Warszawie – Salonik Chopinów. Zbiory muzeum są całkiem okazałe, znajduje się w nich ok. 7000 obiektów kolekcjonerskich, są to między innymi rękopisy kompozytora, listy, pamiątki osobiste, fotografie, obrazy, rysunki, itd.
W roku 1999 cześć ze zbiorów została wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata, który jest projektem którego celem jest podejmowanie działań służących zachowaniu, ratowaniu oraz udostępnianiu dokumentów o światowym znaczeniu historycznym i cywilizacyjnym. Od 1 marca 2010 roku w muzeum ruszyła nowa multimedialna ekspozycja, która została zaprojektowana przez włoskie studio. Ekspozycje muzealne znajdują się łącznie na pięciu poziomach, można je oglądać na zasadzie otwartej, a więc zwiedzający sami mogą wybrać kolejność zwiedzania.
Na najniższym poziomie, a więc -2, znajduje się sala wystaw czasowych oraz tzw. słuchalnia.
Na poziomie -1 znajdują się Sala Pianista oraz Sala Kompozytor, oraz różne eksponaty – m.in. osobisty kalendarzyk Chopina, kopia odlewu lewej dłoni kompozytora, która została wykonana w roku 1849, ale również fortepian firmy Sebastian Erard, który należał to przyjaciela Fryderyka – Ferenca Liszta. Na tym poziomie znajduje się również sala koncertowa, w której co czwartek można usłyszeć utwory kompozytora w wykonaniu młodych muzyków z Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Na poziomie 0 znajduje się pokój zabaw dla dzieci oraz różne sale – Żelazowa Wola, Warszawa, Salon Mikołaja Chopina i młodzieńcze peregrynacje. Na poziomie 1 znajduje się sala – Salon Paryski, która poświęcona jest paryskiemu okresowi życia Chopina. Ekspozycja ukazuje życie kompozytora oraz jego pracę jako nauczyciela udzielającego prywatnych lekcji gdy na fortepianie. Jednym z rarytasów znajdujących się na tym poziomie jest 
ostatni fortepian, na którym Chopin grał w latach 1848-1849. Kolejną salą jest sala Kobiety, w która jak nazwa wskazuje, poświęcona jest kobietom Chopina. Ostatnią z sal jest sala Nohant, która swoją nazwę zawdzięcza wsi znajdującej się w centralnej Francji, w której to Fryderyk przeżywał romans z George Sand. Ostania kondygnacja to poziom 2, w którym znajdują się sale Podróże po Europie, Osobowość oraz Śmierć. W ostatniej sali można zobaczyć między innymi ususzone kwiaty z łoża śmierci kompozytora, jego kosmyki włosów, kopię maski czy album Jane Stirling, który zawiera fragmenty artykułów o Chopinie, które zostały opublikowane w zagranicznych prasach bezpośrednio po jego śmierci.
Dodaj komentarz