Urodziła się w Paryżu w roku 1804. Była powieściopisarką, dramaturgiem i eseistką. Tworzyła pod pseudonimem literackim, a jej prawdziwe imię to Amandine Aurore Lucille Dupin. Była również jedną z najbardziej rozpoznawalnych kobiet swojej epoki. W latach 1838 – 1847 była kochanką i towarzyszką życiową Fryderyka Chopina.
W swoim dorobku posiadała nieco ponad 70 powieści, ponad 20 sztuk teatralnych, a także liczne eseje i nowele. Jednak rozpoznawalna byłe nie tylko poprzez swoją twórczość, ale również odmienność stylu życia, który wykraczał poza ramy przyjęte w jej epoce. Była córką
napoleońskiego oficera, jednak ten szybko ją osierocił. Większość dzieciństwa spędziła w Nohant. W roku 1822, a więc w wieku 16 lat wyszła za barona Casimira Dudevanta, któremu urodziła dwójkę dzieci, a z którym trwała w małżeństwie przez 8 lat. Po separacji wyjechała do Paryża gdzie zaczęła się jej twórczość. Wówczas była duszą towarzystwa, zaprzyjaźniła się z francuskim poetą Alfredem de Musset, którego porzuciła podczas podroży po Wenecji. Romansowała z wieloma mężczyznami, w tym z Prosperem Mérimée – francuskim dramaturgiem,
historykiem i archeologiem. Była znana z ekscentrycznego stylu życia – paliła cygara, ubierała się po męsku i przeklinała jak szewc. Jeżeli chodzi o męskie stroje był to również wybór rozsądku – dzięki niemu mogła uczestniczyć w wielu wydarzeniach, ówcześnie niedostępnych kobietom.
Chopina poznała w roku 1836 w Paryżu i z początku nie rodziła sympatii kompozytora, jednak z czasem zaczęła się pojawiać na wieczorach organizowanych przez niego. Była wielce zafascynowana nie tylko twórczością Fryderyka, ale również jego osobą – w końcu jej półtoraroczne zabiegi przyniosły efekt. Zdobyła przychylność Chopina, a ten zrezygnował z małżeństwa z Marią Wodzińską. Romans zaczął się od wyjazdu na Majorkę, z którego oboje byli wielce zadowoleni, mimo, iż pod jego koniec Chopin poważnie zachorował i niemal nie
przepłacił tego życiem. W późniejszych latach czas spędzali głównie w Paryżu lub w dziedzicznym dworze pisarki w Nohant. Sand wcieliła się nie tylko w kochankę kompozytora, ale również w jego pielęgniarkę, opiekunkę i
przyjaciółkę. Jednak z czasem narastający konflikt między nią a Chopinem, a także coraz większa zazdrość George doprowadziły w 1847 do jednostronnego zerwania związku. Po raz ostatni spotkali się przypadkowo w roku 1848.
George Sand była pisarką uznaną i zawsze było o niej głośno. Lata wspólnego życia z Chopinem przyniosły jej wiele wspaniałych utworów, a wiele również wskazuje na to, iż twórczość samego kompozytora była uskrzydlona i pogłębiona. Pisarka tworzyła niemal do śmierci, jednymi z jej ostatnich utworów były dzieła napisane dla wnuków. Zmarłą w roku 1876 w ukochanym Nohant.
Dodaj komentarz