Wielu ludzi ma wyrobione zdanie o znanym kompozytorze. Jakie jednak zdanie miała jego kochanka? My wiemy, ponieważ często wspominała o Fryderyku w swoich listach, które zostały znalezione i ujawnione. Co sądziła Pani Sand o swoim chorowitym ukochanym?
W jednym z listów napisała, iż był on skromny oraz łagodny, jednakże w pewnym sensie władczy oraz pełen dumy, z której nie do końca zdawał sobie sprawę. Chopin był człowiekiem, który przyzwyczajał się do miejsc i przedmiotów. Wiele lat myślał o opuszczeniu Paryża, znajomych, swojego lekarza czy nawet fortepianu, ale… No właśnie zajęło mu to wiele lat. Sand kiedyś napisała: „Chopin zawsze wzdychał do Nohant i nigdy nie mógł ścierpieć życia w Nohant. Był on par excellence człowiekiem światowym, chociaż nie oficjalne i zbyt gromadnie odwiedzane salony były jego światem, ale kręgi zamknięte, salony skupiające koło dwudziestu osób w owej godzinie, gdy obcy odchodzą, a stali bywalcy cisną się wokół artysty, aby przez miłe, choć natrętne naleganie wydrzeć mu nieomal najpiękniejsze twory jego natchnienia. Wtedy dopiero Chopin okazywał cały swój geniusz i cały talent. Wtedy również, pogrążywszy słuchaczów w głębokiej zadumie lub bolesnym smutku – muzyka jego bowiem straszliwym niekiedy zwątpieniem ogarniała dusze, zwłaszcza gdy improwizował – nagle jakby chciał zatrzeć wrażenie i wspomnienie tego smutku w sobie i drugich, zwracał się nieznacznie do lustra, poprawiał włosy i krawat i ukazywał się nagle przeobrażony w flegmatycznego Anglika, uprzykrzonego staruszka, w sentymentalną i śmieszną Angielkę lub chciwego handlarza”.
Kiedyś wypowiedziała się na temat jego choroby, stwierdzając iż w chorobie jest nieznośny (w sumie jak każdy facet). Znosił cierpienia po męsku, ale nie potrafił pohamować swojej wyobraźni. Pisała również, iż w towarzystwie był miły, wesoły i uroczy, w chorobie jednak potrafił doprowadzić do rozpaczy osoby z nim przebywające. Pisała również iż potrafił krótko cieszyć się przyjemnościami, chwilami słodyczy oraz uśmiechem losu, ale często dniami, a nawet tygodniami zadręczał się niezręcznością obojętnego człowieka lub drobnymi przeciwnościami codziennego życia. Większy ból sprawiały mu drobne przykrości niż wielkie tragedie, które go spotykały. Jak widać, Fryderyk Chopin był podobny do każdego faceta, można w jego zachowaniu znaleźć wiele podobieństw do klasycznego mężczyzny. Cóż niestety tak już z facetami jest.
Dodaj komentarz