Młody Fryderyk po tym jak Wojciech Żywny oznajmił mu, iż niczego więcej go nie nauczy, ponieważ uczeń przerósł mistrza, pozostał bez nauczyciela, który miałby pokierować jego dalszym, muzycznym rozwojem. Na szczęście zainteresował się nim inny muzyk, Niemiec, pochodzący ze Śląska – Józef Elsner. Nowy nauczyciel podjął się kierowania muzycznym wykształceniem genialnego, aczkolwiek młodego Chopina.
Józef urodził się w 1769 roku w Grodkowie, jeszcze jako dziecko ujawnił swoje zamiłowanie do muzyki. Na początku lat 80 XVIII w. pobierał nauki w szkole przy klasztorze dominikanów oraz w jezuickim gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu.
Elsner dysponował pięknym głosem i już w roku 1785, mając 16 lat odniósł swój pierwszy solowy sukces wykonując w kościele św. Elżbiety partię sopranową w oratorium pasyjnym Der Tod Jesu Grauna. W czasach studenckich niezdecydowany Elsner studiował początkowo teologię, później podjął studia lekarskie, jednak miłość do muzyki zwyciężyła i po wyjeździe na stypendium do Wiednia, poświęcił się jej całkowicie. Jego pierwszą posadą była posada skrzypka w orkiestrze w Brnie.
W roku 1792 przeniósł się do Lwowa, gdzie objął stanowisko kapelmistrza w tamtejszym teatrze. W 1795 roku został współpracownikiem nowego dyrektora teatru Wojciecha Bogusławskiego. Pod jego wpływem zaczął komponować opery polskie, z który jedna zachowała się do dziś – Amazonki czyli Herminina.
Pod koniec XVIII wieku Elsner przeniósł się na stałe do Warszawy. Józef do roku 1824 prowadził operę w Teatrze Narodowym wzbogacając jej repertuar wieloma własnymi dziełami. Przebywając w Warszawie zaraził się gorączką asymilacji, do tego stopnia,
że próbował tłumaczyć swoje obco brzmiące nazwisko, tym że wywodzi się z rodziny szwedzkiej, przybyłej na tereny Polski za Wazów w XVII wieku. Muzyk cieszył się miejscowym uznaniem jako kompozytor, jednak jego liczne opery, msze, oratoria, symfonie i utwory kameralne utonęły
w zapomnieniu. Józef jednak był doskonałym nauczycielem, dzięki czemu został mianowany rektorem nowo założonego Konserwatorium Warszawskiego.
Kompozytor zaczął nauczać młodego Chopina w roku 1822, trafnie oceniając jego talent – na świadectwie napisał, iż Chopin to geniusz muzyczny. Elsner w trakcie nauczania, próbował odwrócić uwagę młodego człowieka, od popularnej wtedy, muzyki włoskiej, próbując ukierunkować go w stronę muzyki Hummla, Moschelesa oraz Fielda. Ten wpływ można zauważyć w utworach Chopina, które zaczął komponować w drugiej połowie 1827 roku. Jednak wpływ Elsnera nie dotknął mocno upodobań Chopina do muzyki Bacha.
Józefa i Fryderyka łączyła długoletnia przyjaźń, świadczą o tym zachowane do dziś listy jakie wymieniali między sobą muzycy. Fryderyk wiele razy zapraszał swojego nauczyciela oraz byłego nauczyciela na obiady w rodzinnym domu dając im popis swoich umiejętności.
Nauczyciel Fryderyka zmarł w ukochanej Warszawie w roku 1854. Jego grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim. W rodzinnym mieście Elsnera w roku 1969 otwarto muzeum jego imienia, pięć lat później postawiono tam również jego pomnik. W Grodkowie także obchodzone są Dni Elsnerowskie.
Dodaj komentarz