Początek wieku XIX był okresem burzliwych wojen oraz niebezpieczeństwa związanego z przemarszem obcych wojsk przez kraj, dlatego też hrabiostwo Skarbkowie wraz ze służbą, w tym Mikołajem i Justyną, przenieśli się do miasta, gdzie uważali że będzie bezpieczniej. W związku z tym wiemy, że Chopinowie przemieszczali się między Warszawą, a Żelazową Wolą. Właśnie w Warszawie urodziło się pierwsze dziecko Mikołaja i Justyny, starsza o trzy lata siostra Fryderyka, Ludwika Marianna. Jeszcze w roku 1810 rodzina Chopinów przenosi się do Warszawy, ówczesnej stolicy Księstwa Warszawskiego, z powodu otrzymania przez Mikołaja posady w Liceum Warszawskim i zamieszkują w Pałacu Saskim, a dokładniej w jego prawym skrzydle. W kolejnym roku na świat przychodzi młodsza siostra Fryderyka – Izabela, a jeszcze w kolejnym Emilia. Fryderyk posiada już trzy siostry, dwie młodsze i jedną starszą.
Dzieciństwo całej czwórki Chopinów przebiega w czasach niepokoju i zagrożenia. W roku 1813 pod Lipskiem ginie książę Józef Poniatowski, a tym samym nadzieje związane z Napoleonem i wolnością przepadają. W roku 1815 powstaje Królestwo Polskie, a na czele państwa stają bracia Car Aleksander I oraz Wielki Książę Konstanty. Mimo to w muzykalnej rodzinie Chopinów znajduje się czas na naukę gry na skrzypcach, fortepianie czy śpiewu.
Pierwszą osobą, która uczyła gry na fortepianie młodego Fryderyka, najprawdopodobniej była jego starsza siostra Ludwika. Jednak regularną naukę Chopin zaczął pobierać u czeskiego muzyka i pedagoga Wojciecha Żywnego. Wiemy, że w tamtym czasie przyszły wirtuoz fortepianu nie miał innych nauczycieli, a sam Żywny wykształcenie muzyczne opierał na Bachu i Mozarcie. Czech był również nauczycielem Ludwiki, starszej siostry Fryderyka, z którym to grywała na cztery ręce.
Muzyczny talent Chopina objawił się w wieku 7 lat, Fryderyk skomponował dwa polonezy – g-moll i B-dur. Od razu o tym niespotykanym wydarzeniu rozpisały się warszawskie gazety, a młodziutki Fryderyk był ozdobą ówczesnych arystokratycznych salonów. W roku 1822 nauczyciel Fryderyka, Wojciech Żywny, stwierdził, że uczeń przerósł nauczyciela i nic więcej nie jest w stanie go nauczyć. Młody Fryderyk otrzymał solidne wykształcenie, a dzieciństwo spędzone w muzykalnej rodzinie zaważyło o jego dalszej przyszłości.
Dodaj komentarz