Preludium, zwane inaczej praeambulum, to krótka forma muzyczna, która jest zapowiedzią, wstępem do większego, dłuższego dzieła. Jednak preludia autorstwa Fryderyka Chopina nie pełnią roli wstępów czy zapowiedzi do większego dzieła, ale są to samodzielne dzieła, które do dziś budzą emocje, a wśród niektórych znawców – kontrowersje.
Do preludiów zalicza się przede wszystkim 24 preludia opus 28. Fryderyk Chopin poświęcił się pracy nad nimi w latach 1838-1839. Podejrzewa się jednak, że pomysły i inspiracje do napisania niektórych utworów pochodzą z dużo wcześniejszych lat. Znawcy życiorysu oraz twórczości artysty wskazują na inspiracje płynące z ważnych wydarzeń z życia kompozytora, w tym między innymi pierwszych miesięcy trwania 
związku Chopina z George Sand. To właśnie z ukochaną oraz jej dziećmi Chopin odbył podróż na Majorkę. Jego słowa opisujące to wydarzenie wskazują, że była to dla niego wspaniała podróż, czas spokoju i szczęścia. Na początku para wraz z dziećmi zamieszkiwała willę blisko Palmy. To miejsce wspomina kompozytor jako cudowne. Następnie przebywali w miejscu, które Chopin określił jako dziwne, czyli w klasztorze kartuzów w Valldemosie. Znajdował się on wśród skał i morza. Niestety, to czas kiedy Chopin zaczyna chorować. Psuje to nastrój szczęścia i beztroski. Nawet pogoda zaczyna się psuć – ciągle pada i jest zimno. Praca nad kompozycjami nie idzie już tak szybko i łatwo.
Preludium Chopina to fortepianowe miniatury i zaliczane są do najpiękniejszych i najważniejszych kompozycji w dorobku artysty. Znawcy muzyki Chopina wskazują, że można wskazywać dwie tradycje, do których nawiązywał kompozytor. Jako pierwszą wskazuje się Bacha i jego Das Wohltemperierstes Klavier. Wskazuje się, iż były to dwa słynne zbiory po 24 preludia i fugi, obejmujące wszystkie tonacje. Ponoć polski kompozytor zabrał je ze sobą na Majorkę i chętnie i często je grywał.
Drugą tradycją było komponowanie tradycyjnych wstępów, preambuł do większych dzieł. Ta tradycja była już współczesna Chopinowi. Przed polskim kompozytorem takie preludia publikowali między innymi Kalkbrenner czy Moscheles.
Jak wskazano wcześniej, 24 preludia Chopina są w większości dziełami odrębnymi i samodzielnymi. Ich mistrzostwo polega na tym, że można je
słuchać oddzielnie lub po kilka. Nie tracą przy tym na swojej sile oddziaływania. 24 Preludia op. 28 są utworami absolutnie fascynującymi nie tylko ze względu na kunszt kompozytora. Cały cykl jest artystycznie niezależny, przemyślany i niezależny. Poszczególne kompozycje obejmują wszystkie tonacje według porządku koła kwintowego. Bardzo charakterystyczną jest także możliwa do prześledzenia, wspólna linia melodyczna większości utworów.
Dodaj komentarz